تاریخچه
بهرهوری در لغت به معنی قــدرت تولید، بارور بودن و مولد بودن به کار رفته و در ادبیات فارسی به بهره وری، با فایده بودن و سود برندگی معنی شده است. بهرهوری از مفاهیم علم اقتصاد و مدیریت است که چنین تعریف میشود: «مقدار کالا یا خدمات تولید شده در مقایسه با هر واحد از انرژی یا کار هزینه شده بدون کاهش کیفیت» یا «اثربخشی به همراه کارایی». به عبارت دیگر، بهرهوری، عبارتست از، بدست آوردن حداکثر سود ممکن، با بهرهگیری و استفاده بهینه از نیروی کار، توان، استعداد و مهارت نیروی انسانی، زمین، ماشین، پول، تجهیزات، زمان، مکان و ... به منظور ارتقای رفاه جامعه با استفاده حداقلی از منابع طبیعی. راهکارهای افزایش بهرهوری مستلزم شناخت کافی وضعیت موجود و فرهنگ کاری شرکتهاست. ازجمله راهکارهای افزایش بهرهوری میتوان به کاهش ضایعات، ایجاد تعهد در کارکنان، توجه به منابع انسانی، استفاده بهینه از استعدادها، ایجاد انگیزه در کارکنان، توجه به تغییرات و... اشاره کرد.
در حال حاضر دولت توجه ویژهای به افزایش بهرهوری در سازمانها و شرکتها دارد. به نحوی که بر اساس اسناد توسعه اقتصادی کشور حدود 35% رشد اقتصادی بایستی از محل رشد بهرهوری حاصل گردد. فلذا لازم است با تشکیل یک گروه متخصص از تمامی رشتههای مرتبط، ضمن مطالعه کامل شرکتها و ارگانها، نسبت به ارائه راهکارهای عملی کاهش تولید ضایعات و در کنار آن افزایش بهرهوری اقدام نمود. یک روش برای تشکیل چنین گروهی، تاسیس مرکز تحقیقات بهرهوری با لحاظ توسعه پایدار و حفظ محیط زیست در دانشگاهها میباشد. با توجه به وجود رشتههای مرتبط و همافزایی آنها در کنار هم و امکان همسو نمودن پروژههای پژوهشی و .. میتوان قدمی هرچند کوچک در راستای ت.سعه پایدار و حفظ محیط زیست با تکیه بر بهرهوری برداشت.